Κυριακή 11 Απριλίου 2010


Να γνωρίζεις χωρίς να θέλεις

Κι αν είναι αλήθεια πως πια δεν μ αγαπάς

Σου το ζητάω

Σε παρακαλώ

Μη μου το πεις!

Χρειάζομαι σήμερα

Κι ακόμα

Να ταξιδεύω

Αθώος στα ψέματα σου…

Θα κοιμηθώ χαμογελώντας

Και πολύ ήρεμος

Θα ξυπνήσω

Πολύ νωρίς το πρωί

Και θα βουτήξω ξανά στα βαθιά

Στο υπόσχομαι…

Αλλά αυτή τη φορά,

Χωρίς κουράγιο για διαμαρτυρία η αντίσταση,

ΘΑ ΒΥΘΙΣΤΩ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΛΙΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ

ΣΤΗ ΒΑΘΙΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΙΝΗ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ ΣΟΥ….

Ιστορίες να σκεφτείς

Χορχε Μπουκαι


7 σχόλια:

christalenergy είπε...

μάλιστα! είναι ξημερώματα Δευτέρας κ ο κύριος Χορχε Μπουκαι μας έριξε...
πόσες φορές αναρωτιέμαι μπορεί να έχω εκφράσει αυτά τα λόγια με διάφορους τρόπους, ίσως όχι έτσι ακριβώς...αλλά κάπως έτσι...
και άλλες πόσες φορές ίσως μπορεί να συναντώ τη μοναξιά...

Η κοπέλα του χαμένου ναυαγού είπε...

Απιστευτό!

k είπε...

Ο Χόρχε για μένα είναι ευάγγελιο. Ο Λευτέρης για μένα(και γι αυτόν) είναι τολμηρός και έτοιμος να βυθιστεί! go for it!!!

καλησπέρα

Livingathens είπε...

Ο Λευτέρης έχει βυθιστεί αύτανδρος στην απεραντοσύνη της εγκατάλειψης αλλά όπως λέει και ο Ζακ ζτεφάνου, στον πάτο είναι ο στόχος να φτάσεις όχι να βυθιστείς απλά.
Καλή εβδομάδα εύχομαι !!

k είπε...

κάποιος μου είπε πως, όταν φτάσεις στον πάτο ξέρεις πως τουλάχιστον δεν υπάρχει πια πιο κάτω. είναι μια ευτυχία κι αυτή! ;) καλό δρόμο. και μην ανησυχείς! σ' έχω δέσει με σχοινί για να σε ξανανεβάσω! δε θα σε αφήσω για πολύ εκεί!

Unknown είπε...

Ωραία λόγια Λευτεράκη, μήπως έχεις και τίποτα άλλα για εργαζόμενες μαμάδες που έχουν να σιδερώσουν 5 πλυντήρια σίδερο;;;Χάρισε και σε μας κανένα ποίημα αλληλεγγύης, όχι τίποτε άλλο, αλλά για να χρυσώνουμε το χάπι του γάμου!!!Φιλιά από μας!!!
Barbara and electric looser=ΜΥΡΤΩ

Livingathens είπε...

Άρε Βαρβάρα η super εργαζόμενη μητέρα!!! Έχω ένα στιχάκι πασίγνωστο ίσως φόρος τιμής στην μάνα :
Απάνω στο γιατάκι σου φίδι νωθρό κοιμάται
και φέρνει βόλτες ψάχνοντας τα ρούχα σου η μαϊμού
εκτός από τη μάνα σου κανείς δε σε θυμάται
σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού
Νίκος Καββαδίας φυσικά
Άντε ρε μάνα καλό κουράγιο με το σιδέρωμα !!!