Εγώ Τάρζαν… Εσύ Τζέιν?
Είναι απόγευμα. Οι συναλλαγές στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης έχουν κλείσει. Η Τζέιν και η σύντροφός της βιάζονται να προλάβουν τα τελευταία ψώνια για το τραπέζι των Ευχαριστιών.
Είναι απόγευμα. Η Φατιμά πλέκει ένα καλάθι στην όχθη ενός ποταμού στο Μπαγκλαντές. Η μπούρκα που φοράει δεν την εμποδίζει να ρίχνει κλεφτές ματιές στα έξι παιδιά της που γυμνά παίζουν στο νερό.
Οι κανόνες ηθικής στους οποίους υπακούουν η Τζέιν και η Φατιμά (πρέπει να) είναι ίδιοι?
Ένας από τους δώδεκα μικρούς νέγρους του άρθρου του Γιώργου Χ. Παπαδόπουλου (καθηγητή νευροανατομικής στην κτηνιατρική σχολή του ΑΠΘ. )για το Βήμα ιδεών στις 05-03-2010.
Και η φωτογραφία από την φανταστική (όταν είναι άδεια) πλατεία αβυσινίας στο Μοναστηράκι.
4 σχόλια:
Τέλεια φωτο. Σαν κάρτα, σαν αφίσα. Σούπερ.
Να βρεις όπωσδήποτε το ντοκιμαντέρ "Bloody Mondays & Srawberry Pies”, της Coco Schrijber. Το είχα δει πέρυσι στο Doc Fest στη Θεσσαλονίκη! Ποίημα! Ρίξε μια ματιά στο post τότε που ήταν φρέσκια η αίσθηση που μου είχε αφήσει! Καλημέρα
http://kayadesigner.blogspot.com/2009/03/doc-fest.html
πόσο μα πόσο μου φτιάχνεις τη μέρα!!!
Σας ευχαριστώ! Κάποια στιγμή νομίζω θα κάνω κι άλλη ανάρτηση με έναν ακόμα από τους δώδεκα νέγρους :)
Δημοσίευση σχολίου