κλωστές

• Δεν είναι ωραία η φίλη μου; του είπε και έγειρε στον ώμο της.
  Τα μάτια της Λάλας έπαιξαν σαν τα φύλλα της λεύκας.
• Είναι, είπε ο Σωκράτης, και ξέρει να σωπαίνει. Αν είχα αυτό το χάρισμα δεν θα σας χαλούσα την βραδιά.
  Βγήκε. Το πεζοδρόμιο άνω κάτω. Σκόνταψε και παραπάτησε. Τα σύννεφα είχαν αδειάσει τον ουρανό. Μέρα η πανσέληνος. Έβγαλε ένα χαρτί και σημείωσε:
  “ Τα πόδια μας μπερδεύονται στις κλωστές που δένουν τις καρδιές μας”.
  Έπειτα γύρισε σπίτι του .
  Γιώργος Σεφέρης
  “έξι νύχτες στην Ακρόπολη”
  photography by Clementine
  http://pictureinblue.tumblr.com