Moleskine

           Η βροχή τελικά είχε την τιμητική της την προηγούμενη εβδομάδα.
           Περπατώντας στην Ακαδημίας, σε μια νερολακκούβα διέκρινα ένα περασμένο ημερολόγιο. Δεν μου έκανε μεγάλη εντύπωση, είναι άλλωστε καιρός που αντικαθιστάμε τα παλιά μας moleskine..     Είμαι  όμως πολύ συνεπής πολίτης (παραλίγο Atenistas αλλά δεν πρόλαβα να γίνω και τώρα πια δεν είναι της μόδας!! –πάει πέρασε-) και έτσι έκανα μια κίνηση να το πάρω να βρω τον ιδιοκτήτη και να το επιστρέψω.
Δυστυχώς το νερό είχε κάνει είδη την βρομοδουλειά του και είχε απλώσει μαγικά το μελάνι, έτσι ώστε να σε γοητεύει η εικόνα της κάθε σελίδας μα νόημα να μην βγάζεις. (αυτό μου θύμισε πολλά βιβλία που διάβασα κατά καιρούς).
Μόνο η τελευταία σελίδα ήταν γραμμένη με μολυβάκι πράσινο δειλό ταπεινό, ευδιάκριτο όμως και σαφέστατο! Την διάβασα :

                            Στην αρχή της χρονιάς το ημερολόγιο μου έγραφε το όνομα σου

                                                                       Ύστερα τίποτε
                                                       Λες να σε ξέχασα τις επόμενες μέρες?
                                   Αύγουστος…  και αν το έγραφα σε κάθε γραμμή, θα άλλαζε τίποτε?

                                                           Αν θες θα το γράφω και στο τέλος
                                                                                                                                                           …
            Στην συνέχεια νομίζω έγραφε το όνομα με πενάκι και κόκκινα γράμματα! Όπως ήταν αναμενόμενο, το νερό είχε κάνει την λέξη να μοιάζει περισσότερο με αποτύπωμα κραγιόν παρά με λέξη..
Νομίζω πως το νερό ήξερε τελικά, ένα φιλί ταίριαζε περισσότερο στο τέλος της σελίδας..
Εγώ από την άλλη την έσκισα άτσαλα και την έκαψα. Νομίζω ο συγγραφέας της θα το εκτιμούσε φωτιά πάθος ταίριαζε σε αυτή την σελίδα όχι το μούλιασμα μιας νερολακκούβας στην Ακαδημίας..




                                                                                    …Το υπόλοιπο moleskine είναι ακόμη εκεί κάπου