Clackastigmat 6.0. Photographs by Oliver Möst
Ο καλλιτέχνης αυτός αποφάσισε να προσαρμόσει στον φακό της κάμερας του την μυωπία που των ματιών του, και το αποτέλεσμα ήταν το παραπάνω. Η ειρωνεία είναι, εν τέλει, πως βλέπει τα πράγματα καθαρότερα από ότι εγώ. Μήπως η πολύ πληροφορία μας αποσυντονίζει? μήπως όπως έλεγε η δασκάλα μου, στην έκθεση, βλέπουμε το δέντρο… και που πήγε το δάσος??? Η εποχή μας με τόση πληροφορία, που φέρει πια μαζί της, καλό θα ήταν να ήταν λίγο πιο πολύ «στην ουσία» χωρίς πολλές πέρλες και μπαροκικά φτιαξίδια. Νομίζω λοιπόν πως η θολούρα, η ουσία χωρίς πολλά πολλά και η καθαρές μορφές στον χώρο είναι πρόταση για να μην υπερφορτώσω τον εγκέφαλό μου και τον κάψω.. διότι δεν είναι σκληρός δίσκος φτιαγμένος από μικρά κινεζάκια και αγορασμένος από το πλαίσιο για να μπορέσω να τον αντικαταστήσω…
4 σχόλια:
Πολύ εύστοχη η μεταφορά.
Ναι, είναι αλήθεια πώς μερικές φορές βλέπουμε κάτι συγκεκριμένο και ξεχνάμε όλα τα υπόλοιπα, ή και το ανάποδο. Και χάνουμε την ουσία.
kai einai toso omorfh tlk mia eikona mono me thn ousia xwris polla polla e? kai kuriolektika kai metaforika
εγώ έτσι τα βλέπω τα πράγματα χωρίς τα γυαλιά μου.. λέτε να μην τα ξαναβάλω ποτέ;
nai nai nai na mhn ta ksanabaleis
Δημοσίευση σχολίου