Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010


Πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που δεν τους κράταγε ποτέ τίποτα και πουθενά. Φεύγουν έρχονται ξαναφεύγουν ίσως ξανάρθουν… Δεν τους ενδιαφέρουν άνθρωποι, καταστάσεις, κτίσεις, πάθη, αμαρτίες και διεκδικήσεις. Όταν επιστρέφουν, όλοι γυρίζουν γύρω τους εκστασιασμένοι θέλουν να τους μιλήσουν να τους αγγίξουν να πάρουν δωράκια, γυαλιστερές πετρούλες και καθρεφτάκια κάθε είδους που ως άλλοι κατακτητές εξερευνητές μοιράζουν στους ιθαγενείς. Είναι ώρες και φορές που μου αρέσει όλο αυτό τόσο πολύ που θέλω να τα βροντήξω όλα χάμω και να φύγω μακριά. Εγώ όμως τελικά δεν μπορώ να εξαφανίζομαι. κι αν φύγω; τι θα γίνουν όλα αυτά που αντικρίζω κάθε μέρα όλα αυτά που αγαπάω και μισώ; Νομίζω πως όσοι έφυγαν τελικά φόρτωσαν στην καμπούρα μου τόσα πραγματάκια που την μεγάλωσαν και με έκαναν δυσκίνητο τέρας καμπανοκρούστη της δικής μου Παναγίας των Παρισίων ένας ήρωας πάντα σε δεύτερο ρόλο που δεν θα φιλήσει ποτέ την πρωταγωνίστρια, χωρίς τον οποίο όμως δεν θα υπήρχε ιστορία….

10 σχόλια:

k είπε...

μια από τα ίδια κι εγώ! ζήλεια και θαυμασμός συγχρόνως! η μόνη διαφορά είναι πως ότι μου άφησαν δεν το φορτώθηκα. μάλλον καλύτερα τα ζήτησα!

οι δεύτεροι ρόλοι κάποιες φορές είναι οι σημαντικότεροι! δημιουργούν το background για να στηθεί ένα ολόκληρο έργο!

έχω κι άλλα να πω αλλά δεν προλαβαίνω!

καλησπέρα Λευτέρη!





η φωτό αντιπροσωπευτική και πολύ πολύ ενδιαφέρουσα!

Margo είπε...

οι σκέψεις σου ξύνουν πληγές Λευτέρη.. είναι και οι εποχές δύσκολες και φαντάζουν μπροστά μας όσοι φεύγουν τυχεροί ίσως και πιο δυνατοί. Μα όσοι μένουν έχουν τη δύναμη να δημιουργήσουν μέσα στα χαλάσματα και να μείνουν πιστοί στον εαυτό τους. Άλλωστε το είπες, χωρίς τον καμπανοκρούστη δεν θα υπήρχε ιστορία.

Η φωτογραφία είναι από το υπέροχο σπίτι στην Πάρο; Εμπνευσμένη!

Την καλησπέρα μου

Livingathens είπε...

xeromai pou exoume tous idious problhmatismous!!
nai h fotografia einai apo to spiti sthn paro

sas euxaristw kai kalhmera sas

DinDinaki Koudounaki είπε...

μα ποιος σας είπε πως οι αιώνιοι ταξιδιώτες αφήνουν πίσω τους αυτά που αγαπούν ή μισούν? μαζί τους τα παίρνουν, πίστεψε με, γι' αυτό η βαλίτσα τους γράφει πάντα υπέρβαρο...και σου το λέει μια που περιπλανάται κοντά μια δεκατία τώρα..μέσα μας είναι οι νοτρ νταμ,και σου το λέει το Κουδουνάκι όνομα και πράμα.

Foteini είπε...

συμφωνώ με το τελευταίο... αυτοί που φεύγουν κουβαλάνε μέσα τους τη μνήμη όσων άφησαν πίσω.. και καμιά φορά αυτό είναι ακόμα πιο βαρύ...

η φωτο που έχεις βάλει στο τέλος του ιστολογίου είναι καταπληκτική!

φιλιά
Φ.

Livingathens είπε...

mou arese polu polu kai h deuterh skepsh kai 8ewrhsh ths katastashs tpt den einai monosimanto!!

kai ola bebea auta mporei na einai metaforika klp klp

dindinaki exw na pw pws koudounizeis polu gluka ! ;)

euxaristw foteini gia ta kala sou logia gia thn foto thn agapaw polu polu giauto kai thn exw ekei pia :)

Ανώνυμος είπε...

Ωραίες εικόνες αγαπητέ μου φίλε και πάλι εύγε!!!
Αλλά..να σου πω, νομίζεις ότι εμείς που φύγαμε δε νοσταλγούμε αυτά που αγαπήσαμε ή μισήσαμε εκεί;;'Εχεις την εντύπωση ότι αυτός που φεύγει περνάει καλύτερα;;;
Και τί δουλειά έχεις εσύ με τον Κουασιμόδο;;(έστω και μεταφορικά)
Εγώ ένα ξέρω. Άμα θές να φύγεις φύγε. Έτσι κι αλλιώς αυτά που αγαπάς και μισείς, θα σε ακολουθούν μια ζωή. Δεν είναι το μέρος που κρατάει τον άνθρωποι, οι άνθρωποι, μάλιστα, είναι.Οπότε κλάιν μάιν. Εγώ για το μόνο πράγμα που έχω μετανιώσει για αυτή τη φυγή είναι ότι δε βλέπω τους φίλους μου, και μου κοστίζειπάρα πολύ. Εσύ που τους έχεις κοντά σου;;Γιατί να φύγεις;;
Αυτά !Φιλάκια από μας!!!

Livingathens είπε...

ma an to kaloskeuteis barbara eseis den fugate pote!!!

filia polla se olous sas :)

jeune premier είπε...

είναι πολύ δύσκολο να ζείς όπως αυτοί οι άνθρωποι...
είναι δύσκολο να ξέρεις οτι όσο καλά και να είσαι πάλι θα νιώσεις πως τίποτα δε σε κρατάει και πάλι πρέπει να φύγεις....
είναι πολύ δύσκολο να σε "κυνηγάει" ο εαυτός σου....

Livingathens είπε...

jeune_premier:panta mesa sto 8ema (sto kokalo 8a elega) nai einai polu duskolo na se kuinigaei o eautos sou ...polu eustoxos